posiadać

posiadać
{{stl_3}}posiadać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pɔɕadaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}być właścicielem{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}działkę{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}majątek {{/stl_33}}{{stl_14}}besitzen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}haben {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}mieć{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}właściwości {{/stl_33}}{{stl_14}}haben {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}posiąść{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}opanowywać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}tajniki{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}umiejętności {{/stl_33}}{{stl_14}}beherrschen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+dat {{/stl_53}}{{stl_14}}aneignen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\posiadać rozległą wiedzę {{/stl_22}}{{stl_14}}über ein umfangreiches Wissen verfügen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_18}}nie \posiadać się z {{/stl_18}}{{stl_63}}oburzenia/radości{{/stl_63}}{{stl_18}} {{/stl_18}}{{stl_14}}vor Wut/Freude [ganz] außer sich sein {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • posiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, posiadaćam, posiadaća, posiadaćają posiadaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć coś na własność, być właścicielem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posiadać duży zbiór książek …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posiadać — ndk I, posiadaćam, posiadaćasz, posiadaćają, posiadaćaj, posiadaćał, posiadaćany posiąść dk XI, posiadaćsiądę, posiadaćsiądziesz, posiadaćsiądź, posiadaćsiadł, posiadaćsiedli 1. zwykle ndk «mieć coś jako swoją własność, być właścicielem czegoś,… …   Słownik języka polskiego

  • posiadać — Nie posiadać czegoś (ani) za grosz zob. grosz 9 …   Słownik frazeologiczny

  • posiadać się — Nie posiadać się z oburzenia, z gniewu, z radości itp. «bardzo się złościć, gniewać, być oburzonym, cieszyć się itp.»: Nie sprawdziłaś, czy wszystko się zgadza? – Ciotka nie posiadała się z oburzenia. H. Kowalewska, Tego lata. Po otrzymaniu… …   Słownik frazeologiczny

  • nie posiadać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie móc opanować jakiegoś silnego uczucia, emocji; przeżywać coś bardzo intensywnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś nie posiada się z radości, z uciechy. Nie posiadali się z oburzenia, gniewu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posiąść — → posiadać …   Słownik języka polskiego

  • radość — życia «optymizm życiowy, umiejętność cieszenia się życiem»: Zima podcina ludziom skrzydła. Tracą wówczas chęć do pracy, są rozbici. Kładą się wcześnie, późno wstają, lecz mimo to nie mają na nic ochoty. Tracą radość życia. Wprost 897/2000. Nie… …   Słownik frazeologiczny

  • strata — ż IV, CMs. strataacie; lm D. strataat 1. «ubytek, szkoda poniesiona, to, co się przestało posiadać; fakt, że się przestało coś posiadać» Ciężka, bolesna, dotkliwa, niepowetowana, olbrzymia, znaczna strata. Straty materialne, moralne. Strata czasu …   Słownik języka polskiego

  • grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… …   Słownik frazeologiczny

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • dzierżyć — ndk VIb, dzierżyćrżę, dzierżyćrży, dzierż, dzierżyćrżył 1. książk. lub żart. «trzymać» W ręce dzierżył gruby kij. ◊ Dzierżyć prym «przewodzić komuś gdzieś, zajmować pierwsze miejsce, wybijać się na czoło» ◊ Dzierżyć władzę, rządy, ster rządów… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”